wtorek, 25 grudnia 2012

Solidne podstawy

Jak zapewne wiecie, Fenka jest moim pierwszym psem, w sensie pierwszego psa, który jest wyłącznie mój, nie rodzinny.
Przygotowałam się na jej przybycie dość dobrze, ale wiadomo, że podstawy teoretyczne nie muszą przekładać się na praktykę - ba, rzadko to robią. Dlatego jestem świadoma (a świadomości tej nabrałam już w toku życia z psem), że nie wszystko przeprowadziłam idealnie i że parę błędów mi się zdarzyło popełnić. Mimo to Fenka jest strasznie fajnym psem, w którym nie zabiłam żadnego pożytecznego popędu, inteligentnym, chętnym do pracy, no, fajnym.
Nie jest jednak psem idealnym. Jest wrażliwa, momentami nadwrażliwa na bodźce z otoczenia, potrafi zupełnie bez sensu zareagować lękiem. Nie wiem, czy to mój błąd (niedobór socjalizacji, skądinad o tyle możliwy, że Fenka za szczeniaka była na kwarantannie i tego błędu na pewno nigdy już nie powtórzę), czy kwestia charakteru; wiem jednak, że muszę nieustannie pracować na tym polu, żeby nie broniła rzeczy, nie burkała na psy, ludzi i rowerzystów, wspierać ją przy kontaktach z innymi psami... I mam nadzieję, że będzie lepiej, wiem, że mamy już spore postępy w kwestii życia z Drakkarem i nie tylko, ale dużo jeszcze przed nami.
Poza tym musimy doszlifować podstawy. Brakuje nam jednej, stałej i stuprocentowej komendy przerywającej zachowanie. Mamy stuprocentowe przywołanie, ale pluję sobie w brodę, bo wynika ono z mojej nieuwagi i braku planu szkoleniowego, tak więc komendą jest "zobacz co mam!". Lepiej byłoby prościej, jak sądzę =). Generalnie mam bałagan w komendach, nie jestem pewna, czy niektóre nie są popalone. No i musimy nieustannie pracować nad motywacją, bo Fenka jest wielce cwana i doskonale wie, co jej się opłaca. Nad swoją atrakcyjnością też muszę więc nieustannie pracować.

Co mnie w tym wszystkim bawi, to to, że teoretycznie wszystko, nad czym pracować chcę i powinnam, da się załatwić w ciągu pierwszego pół roku szczeniakowego życia. Fajnie, że mnie to nie załamuje, bardziej widzę w tym ciekawe wyzwanie i wielką naukę.

3 komentarze:

  1. Tak, ja też widzę że nie zrobiłam wszystkiego idealnie, i popełniłam kilka błędów.
    Mam pytanie co do poprzedniego posta: Gdzie kupiłaś to frisbee Dog Chow?


    Wesołych Świąt życzą
    Oliwia&Mundek.

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie kupiłam - jedno dostałam wraz z prenumeratą Dog & Sport, dwa w prezencie na zakończenie kursu agility.

    OdpowiedzUsuń
  3. Każdy kolejny nasz pies ma lepiej niż poprzedni, bo uczymy się na własnych błędach.

    OdpowiedzUsuń

Dzięki za komentarz!